Στο δρόμο προς την Πόλη.

Rush - A Passage to Bangkok 

Ποιος άλλος θα μπορούσε να συνδράμει κείμενο χωρίς την προοδευτική καθοδήγηση των Καναδών; Ποιος θα μπορούσε να εκθειάσει τον Σπανούλη, χωρίς ταυτόχρονα να τον εξυψώνει σαν έναν επίγειο θεάνθρωπο; Ποιος θα μπορούσε να συντάξει ένα κείμενο εν μέσω αγχωτικής πίεσης από τον υποφαινόμενο μακρυμάλλη εργαζόμενο;
Μόνο ο Σταύρος, σαν ένας άλλος δημιουργός μαθηματικής φιλοσοφίας. Ιδού...


Η περυσινή χρονιά τελείωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε ό,τι αφορά τις εγχώριες υποχρεώσεις της ομάδας μας, με την εμφατική κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή. Στην Ευρώπη όμως συνέβη κάτι ασυνήθιστο και έξω από τα υψηλότατα στάνταρ στα οποία μας έχει συνηθίσει ο Ολυμπιακός από τη σεζόν 2005-2006 και έπειτα. Η ομάδα αποκλείστηκε στη φάση των ''16'' της Euroleague, με αποτέλεσμα να μη συμμετέχει στη φάση των play off της διοργάνωσης, έπειτα από 10 συνεχείς συμμετοχές (από τη σεζόν 2005-2006 έως και τη σεζόν 2014-2015). Η τάξη αποκαταστάθηκε φέτος και το σύνολο του Γιάννη Σφαιρόπουλου καλείται να διεκδικήσει -για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια- την πρόκριση σε Final 4. Είναι εύκολο το εμπόδιο που καλείται να αντιμετωπίσει; Σε καμία περίπτωση. Η Anadolu Efes αποτελεί ίσως την πιο φορμαρισμένη ομάδα της τελευταίας στροφής του φετινού μαραθωνίου, με αποτέλεσμα να διεκδικεί με ρεκόρ 17-13 την πρόκριση απέναντι στον 3ο και σταθερότερο κατά τη διάρκεια της σεζόν Ολυμπιακό (ρεκόρ 19-11).

Απολογισμός

Η ομάδα του Πειραιά, εκμεταλλευόμενη την πιο ορθολογική -σε σχέση με πέρυσι- δόμηση του ρόστερ, διαχειρίστηκε τα... συνήθη ετήσια προβλήματα τραυματισμών που προέκυψαν και έφτασε μέχρι και το σημείο να διεκδικεί την πρωτιά, κάτι που ίσως και να είχε συμβεί, αν δεν έκανε ορισμένες αναπάντεχες ήττες, όπως εκείνες από τις μετριότατες φέτος Maccabi Tel Aviv και Galatasaray στο ΣΕΦ. Παρ' όλα αυτά, οι απανταχού φίλοι του αθλήματος, από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές της διοργάνωσης, αντιλήφθηκαν πως η νέα δυσκολότερη και σε κάθε τομέα πιο απαιτητική μορφή της Euroleague, αναπόφευκτα θα καθιστούσε τις ''εκτός προγράμματος ήττες'', ''εντός'' προγράμματος. Μιας, και για πρώτη φορά οι αθλητές των ευρωπαϊκών ομάδων κλήθηκαν να μπουν σε ρυθμούς NBA εξαιτίας των συνεχόμενων υποχρεώσεων. Το πρωτάθλημα των 16 ομάδων ήταν όμορφο και συναρπαστικό για εμάς τους θεατές, εξαντλητικό και ψυχοφθόρο για τους αθλητές, γεγονός που δικαιολογεί εν πολλοίς τόσο το πλήθος των τραυματισμών όσο και τη συχνότητα των εκπλήξεων, με τις συχνές ήττες των πρωτοπόρων από τις φαινομενικά χαμηλότερης δυναμικότητας ομάδες, οι οποίες δεν τα παράτησαν, ακόμα κι όταν είχαν και μαθηματικά αποκλειστεί. Αρκεί να φέρει κανείς στο νου του τη νίκη της αποκλεισμένης και αδιάφορης βαθμολογικά Maccabi στην έδρα της Fener. Μια νίκη που έδωσε αναπάντεχα στον φορμαρισμένο τελευταία -αλλά ασταθή και δίχως χημεία στις περισσότερες αναμετρήσεις της σεζόν Παναθηναϊκό- το πλεονέκτημα έδρας.

Ρόστερ 

Η μουρμούρα και η γκρίνια για τη μη απόκτηση 4αριού το καλοκαίρι αποτελεί προ πολλού παρελθόν, καθώς οι Πειραιώτες τα πήγαν εξαιρετικά έως τώρα σε Ελλάδα και Ευρώπη, με τη μόνη παραφωνία να μην είναι άλλη από την απώλεια του Κυπέλλου. Μικρό το κακό. Το πιο σημαντικό κομμάτι της σεζόν ξεκινάει τώρα, δίχως να λείπουν δυστυχώς οι αγωνιστικές απώλειες. Ο Hackett αποτελεί εδώ και μήνες παρελθόν για το υπόλοιπο της σεζόν, με τον βραχύσωμο Waters να τον αντικαθιστά επάξια, χωρίς όμως να διαθέτει το χαρακτήρα και τις αρετές του Ιταλού. Διαθέτει όμως αξιόπιστο σουτ, προβαίνει δύσκολα σε λάθη, ελέγχει το ρυθμό και -το σημαντικότερο- φάνηκε να προσαρμόζεται άμεσα στα θέλω του coach Σφαιρόπουλου. Η σειρά αγώνων απέναντι στην τουρκική ομάδα ξεκινάει επίσης χωρίς τον Matt Lojeski. O Παπαπέτρου θα κληθεί έτσι να μετακινηθεί από τη θέση ''4'' -στην οποία χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο φέτος- στη θέση ''3''. Θετικό και ιδιαίτερης βαρύτητας είναι επίσης το ότι ο Αγραβάνης φαίνεται το τελευταίο διάστημα να βρίσκει τον καλό του εαυτό, με την εκτός έδρας νίκη απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα να οφείλεται σε τεράστιο βαθμό στις προσωπικές ενέργειες που πήρε. Οι Αγραβάνης και Παπαπέτρου οφείλουν να εξαργυρώσουν στα κρίσιμα την εμπιστοσύνη που τους έδειξε ο προπονητής τους το καλοκαίρι, επιλέγοντας τη μη απόκτηση back up του Γιώργου Πρίντεζη και διατηρώντας τους εντός του rotation.

Tην εμπιστοσύνη του προπονητή και της διοίκησης καλείται να εξαργυρώσει και ο Patric Young. Σε ορισμένα παιχνίδια έχει δείξει σημάδια ''μπασκετικής'' ζωής, στα περισσότερα όμως είναι μετριότατος, με αποτέλεσμα να υπολογίζεται πλέον ως τρίτη λύση στη γραμμή των ψηλών της ομάδας, πίσω από τους Birch και -τον πολύ καλό φέτος και συνεχώς βελτιωμένο- Milutinov. Η αθλητικότητα της Efes όμως δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εύκολα χωρίς έναν τουλάχιστον αξιοπρεπή Young, όπως παρουσιάστηκε για παράδειγμα στο παιχνίδι με τη Fener στο ΣΕΦ.

Το βαρόμετρο

Βασίλης Σπανούλης: Ο φύσει και θέσει ηγέτης της ομάδας. Ο αθλητής που συνέδεσε το όνομα του με τις πιο λαμπρές έως τώρα επιτυχίες του πολύπαθου την προηγούμενη δεκαετία τμήματος μπάσκετ του συλλόγου.

Η σεζόν ξεκίνησε εξαιρετικά για τον Ολυμπιακό και τον Λαρισαίο guard. O Σπανούλης πραγματοποίησε μέχρι τον τραυματισμό του το Δεκέμβρη μια από τις πιο μεστές σεζόν της καριέρας του, προσφέροντας εξίσου σε σκοράρισμα και δημιουργία. Το διάστημα που ακολούθησε, τον βρήκε τραυματία και μεταξύ αποθεραπείας και προσπάθειας εύρεσης αγωνιστικού ρυθμού. Στα τελευταία παιχνίδια φαίνεται να βρίσκει σταδιακά τον καλό του εαυτό. Η ομάδα έχει ανάγκη τον καλό Σπανούλη, χωρίς τον οποίο χάνει βασικά στοιχεία του παιχνιδιού της, όπως η αποτελεσματικότητα στο pick n' roll με τον Birch, κάτι που σχεδόν ξεχάστηκε στο κακό διάστημα του αρχηγού, αφού ο αθλητικός Καναδός εξαρτάται άμεσα από τη δημιουργία των συμπαικτών του. Όταν λοιπόν ο ηγέτης της ομάδας δεν έχει την απαραίτητη ενέργεια, είναι μια ταχύτητα πιο αργός, με συνέπεια οι αντίπαλες άμυνες να μη δυσκολεύονται να προσαρμοστούν πάνω του με παγίδες και double team, οδηγώντας τον σε βεβιασμένες και τραβηγμένες προσπάθειες.

Διαχείριση

Συμπερασματικά, η διαχείριση του πλεονεκτήματος έδρας, όπως και των αδυναμιών που οδήγησαν την ομάδα να παρουσιάζει αγωνιστική κάμψη στις τελευταίες αγωνιστικές της διοργάνωσης, καθίστανται σε θεωρητικό επίπεδο ως τα προαπαιτούμενα για την εξασφάλιση ενός εκ των τεσσάρων εισιτηρίων για το Final 4 της Κωνσταντινούπολης. Ο Ολυμπιακός έχει παρουσιαστεί κουρασμένος το προηγούμενο διάστημα, σε αντίθεση με την αντίπαλο του που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και με την ψυχολογία στα ύψη. Το φαβορί όμως δεν αλλάζει, σε όσες λεπτομέρειες και να αναλωθούμε. Η ομάδα του Πειραιά έχει πιο δεμένο και ισορροπημένο σύνολο και την απαραίτητη τεχνογνωσία για να βρεθεί στο έκτο Final 4 από το 2009 και έπειτα, διεκδικώντας τον 4ο ευρωπαϊκό της τίτλο.

Στον δρόμο για την Πόλη